Εικαστικά Εργαστήρια και Έκθεση Φωτογραφίας στο Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας – Κέντρο ΓΑΙΑ

Το Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας – Κέντρο ΓΑΙΑ σε συνεργασία με τo Γραφείο Διασύνδεσης της Ανωτάτης  Σχολής Καλών Τεχνών, πραγματοποιεί στο πλαίσιο του εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας Μουσείων και της Παγκόσμιας Ημέρας Περιβάλλοντος.

α. Εικαστικό Εργαστήριο σε παιδιά με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Μουσείων με τίτλο: "Μελετώ τη φύση", 15 Μαίου 2011

Η έκθεση του Eργαστηρίου Φωτογραφίας, με τίτλο «Ασκήσεις Ευεξίας», με  επιμέλεια του Αναπλ. Καθηγητή Μανώλη Μπαμπούση και οργάνωση της Ιστορικού Τέχνης Έμμης Γραμμένου, εγκαινιάζεται την Κυριακή 15 Μαΐου και θα διαρκέσει μέχρι και 10 Ιουνίου 2011.

Οκτώ καλλιτέχνες - σπουδαστές της  ΑΣΚΤ διερευνούν την έννοια της συλλογικής μνήμης,της σχέσης του Ανθρώπου με τη Φύση,μέσα από τα εκθέματα του Μουσείου. Η έκθεση περιλαμβάνει, κύρια, φωτογραφικές εικόνες και σχέδια. Καθένας από τους καλλιτέχνες με την δική του ιδιότυπη εικαστική γλώσσα παίρνει θέση  με ευρηματικότητα απέναντι  στο θέμα.

          H  Μαργαρίτα Αμαραντίδη,  με φόντο τα παρθένα δάση του Αμαζονίου, ασκεί κριτική στις καταστροφικές, για τον Πλανήτη μας,συνθήκες  μέσα στις οποίες ζει ο σύγχρονος άνθρωπος.

          Η Έρση Βαρβέρη, έχει ως  θέμα τον άνθρωπο που πιστεύει πως είναι ένα ον το οποίο μπορεί να τα κάνει όλα με τα χέρια του. Χρησιμοποιεί το παιχνίδι  της σκιάς και της φαντασίας προκειμένου να δημιουργήσει εικόνες. Επιλέγει να δείξει το χέρι και όχι τη σκιά, δίνοντας έτσι ως αποτέλεσμα κάτι πιο χειροπιαστό, ωμό, νατουραλιστικό, καθημερινό, απλό και ταυτόχρονα πολυδιάστατο.

          Η Εύα Γιαννακοπούλου εξετάζει  την αλλοίωση της  ύλης που προκαλεί η  φθορά και την επιβράδυνση της μέσω της συντήρησης. Το θρησκευτικό στοιχείο μοιάζει να λειτουργεί καταλυτικά, δίνοντας μία μεταφυσική απάντηση σε αυτόν τον προβληματισμό.

          Ο Φάνης Δαλέζιος χαρτογραφεί τον ερχομό της άνοιξης και την καθιέρωση του θεσμού της  Παγκόσμιας Ημέρας των Μουσείων ,ενώ κοιμάται, και οι πατημασιές των ζώων μπερδεύονται με τα ξερά χόρτα που αφήνει πίσω της η καθημερινή εργασία.

          Η Δήμητρα Κονδυλάτου χρησιμοποιώντας ως αναφορά το διήγημα του Φρανς Κάφκα Ζοζεφίνα ή ο λαός των ποντικιών στο οποίο συγχέονται καλλιτέχνης και ζώο, ανθρώπινη και ζωική κοινωνία, θα κάνει μια σειρά φωτογραφιών υποδυόμενη την Ζοζεφίνα, έναν καλλιτέχνη στο ζωικό βασίλειο, ένα ποντίκι που επιβάλλει την παρουσία του και τους κανόνες του στην κοινωνία των ανθρώπων, απαιτώντας ταυτόχρονα την κατανόηση και το σεβασμό της.

          Ο Θοδωρής Κωβαίος παρουσιάζει έργα τα οποία αναφέρονται στην 'ζωική έκφραση' σε σχέση με την καλλιτεχνική πρακτική και θέτει ερωτήματα όπως : πως βλέπουμε το ζωικό κόσμο; πως   φαντάζεται ένα κοπάδι πρόβατα τη ζωή του ανθρώπου; πώς φανταζόμαστε τις σκέψεις των  ζώων και ποιες αφηγήσεις καθορίζουν την ανθρώπινη φαντασία.

          Ο Πάνος Σκλαβενίτης  παρουσιάζει την φωτογραφική καταγραφή μιας δράσης στο Μουσείο, κατά την διάρκεια της οποίας προσθέτει βιομηχανικά, ταυτοτικά αντικείμενα στην υπάρχουσα συλλογή. Τον ενδιαφέρει τόσο η αντίθεση όσο και κάθε πιθανή σύνδεση των εκθεμάτων του Μουσείου και των αντικειμένων με τα οποία επιλέγει να τα συμπαραθέσει.

          Ο Νίκος Χατζηκωνσταντής  κατασκευάζει  το επιτάφιο μνημείο  για το  σκύλο, το Λέοντα. Προβληματίζεται για το τεχνητό-φυσικό ,για την αλήθεια και το ψέμα στη Φύση,για την κλίμακα των πραγμάτων.

             Επιμέλεια: Μανώλης Μπαμπούσης, Αναπληρωτής Καθηγητής Α.Σ.Κ.Τ.

             Συντονισμός για το Γραφείο Διασύνδεσης: Έλενα Καρύμπακα